Ta-lad-nam-Ta-ling-chan

วันอาทิตย์ได้มีโอกาสไป “ตลาดน้ำตลิ่งชัน”

 

แบบว่าตอนแรกตัดสินใจว่าอยากไปตลาดน้ำ

 

แต่ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนดี

 

ระหว่าง

 

ตลาดน้ำตลิ่งชัน

 

กับ

 

ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง

 

แต่จากหาข้อมูลในเนทแล้ว

 

ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง ตลาดวายเร็วไปหน่อย (ประมาณบ่ายๆ เอง)

 

เลยปิดร้านตอนเที่ยงแล้วไปลุยเลย

 

กะว่าไปฝากท้องเอาที่โน่นเลย

 

 

พอไปถึงทางเข้าตลาดน้ำ

 

ด้วยความที่หิวจัด ก็เลยเดินลุยไปที่ตลาดน้ำทันที

 

จริงๆ ระหว่างสองข้าง ก็มีขายของกินอยู่บ้างเหมือนกัน

 

แต่เดาว่าที่ตลาดน่าจะมีมากกว่า

 

ไว้ขากลับค่อยเดินดูสองข้างทางแล้วกัน

 

ตรงรี่เข้าไปยังท่าน้ำก่อนเลย

 

ที่เหลือ เอาเป็นว่าบรรยายด้วยภาพแล้วกัน

 


เต้าหู้ทอด


เปาะเปี๊ยะสด และหอยทอด


คุณยายพายเรือมาขายผลไม้


หอยทอดร้อนๆ


หมูสะเต๊ะ ที่พร้อมจะทำให้ปากเป็นสีเหลือง


หอยจ้อ (หรือไก่จ้อหว่า จำไม่ได้หล่ะ)


ขนมสอดไส้


ข้าวเกรียบปากหม้อ


หมี่ผัด


ลูกชิ้นหมู (ไหม้เล็กน้อย)

ทั้งหมดนี้รวมน้ำเปล่าอีก 2 ขวด เบ็ดเสร็จแล้ว ไม่ถึง 200 บาท

หลังจากกระเพาะเริ่มย่อยทำงาน

ก็เริ่มมองบรรยากาศที่นี่


คุณลุงพายเรือมาขายไอติมกะทิ


คุณลุงหน้าตาใจดี ยิ้มแย้ม ตลอดเวลา


หม๋าน้อย (อายุไม่น้อยแล้ว) สองตัว ลูกครึ่งทั้งคู่


นั่งกินกันไป นานๆ ที รถไฟก็วิ่งผ่านหัวไปสักที


แดดแรงมั่กๆ


แอบถ่าย สามสาว ท่องข้อสอบ เอ้ย..สวดมนต์ อธิษฐาน ปล่อยหอยขม(ขื่น)


ในวันที่แดดร้อนแบบนี้ เด็กๆ มาเล่นน้ำอยูฝั่งตรงข้าม


แม่ค้าก็ยังขายของกินกันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย


ลำนี้ขายส้มตำ จากที่ฟังคร่าวๆ พร้อมประเมินยอดขายในแต่ละวัน หักต้นทุนไปแล้ว น่าจะได้วันละพัน เป็นอย่างน้อย ถ้านับแค่เสาร์-อาทิตย์ เดือนนึงก็ได้เกือบหมื่น 😉


ป้ายหน้าสวน บริเวณใกล้ๆ นี้มีที่จำหน่ายบัตรทริปเรือไปดูกล้วยไม้ และสวนงูด้วย เรือออกทุกชั่วโมง ผู้ใหญ่คนละ 70 บาท


คุณลุงปั้นตังเมอย่างชำนาญ


ร้านที่มีบริการจำหน่ายสัตว์น้ำ เพื่อการปล่อยลงสู่แม่น้ำ


ลูกชุบหลากสี


ห่อหมกปลาช่อน ใหญ่มั่กๆ ถ้าซื้อมาคงกินกันหลายคนเลย


ทางรถไฟ (ที่วิ่งผ่านหัวไปเมื่อกี้) มองเห็นตึกสูงไกลๆ

 

 

 

 

 

ท้องฟ้า

ก็ยังคง

เป็นสีฟ้า

^_______^