หลังจากได้เวลา
ก็ถือแก้วกาแฟออกจากมิวเซียมสยาม
เดินลัดเลาะมาเรื่อย
เพิ่งรู้ว่าการเดินจิบกาแฟ เดินชมเกาะรัตนโกสินทร์ ตอนแดดร่มลมตก
ก็มีความสุขอยู่ไม่น้อย
พอเดินมาถึงบริเวณงานพระราชพิธีฯ
ก็พบกับประชาชนหลั่งไหลกันเข้าไป
ลูกเด็กเล็กแดง, ผู้สูงวัย เดินต่อแถวกันเข้าไป
มีเสียงตะโกนเรียกกันไปมา แข่งกับเสียงที่ทางเจ้าหน้าที่ประกาศเป็นระยะ
แมวดื้อก็เตรียมตัว พยายามเก็บของ แล้วเตรียมตัวเอาไว้
เวลาเปลี่ยนเลนส์จะได้ไม่ขลุกขลัก
เดินเข้าไปตั้งแต่บ่ายแก่ๆ ออกมาตอนสองทุ่มกว่า
คนเยอะมาก
ใจก็คิดว่า ทำไมไม่ยอมตื่นเช้า ไปถ่ายตั้งแต่วันพระราชพิธีฯ เนี่ย
ไม่งั้นก็ได้รูปสวยๆ แล้ว
แต่ไม่เป็นไร
สาระแก่นแท้ คงไม่ได้อยู่ที่รูป
มันควรจะอยู่ที่จิตของการอาลัย พร้อมใจกันส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย เสียมากกว่า
แต่ภาพที่เห็น ช่างน่าเศร้า
ประชาชนส่วนหนึ่ง เหมือน “ไปเที่ยวเล่น” กัน
ปล่อยให้ลูกหลาน วิ่งเล่น ปีนพระเมรุ
วัยรุ่นหนุ่นสาว ร่าเริง ถ่ายรูปกัน ประมาณว่าไปสวนสนุก
ได้แต่หวังว่า นิทรรศการ ข้อมูลองค์ความรู้ต่างๆ จะผ่านตาบุคคลเหล่านั้นไปบ้าง
รูปในชุดนี้ สวยได้อย่างประหลาด คือไม่ต้องตกแต่งใดๆ ทั้งสิ้น
รูปส่วนใหญ่ชัดแบบไม่เคยถ่ายได้มาก่อน
(ปกติ แสงน้อยก็เดี้ยงแล้ว)
ขอลงแบบรูปใหญ่ๆ แล้วกัน
รูปไฮโซมากก คม ชัด สีสด สวย…..ฮ่วย เก่งเลี้ยว 😯