วันนี้ไปดูละครเวที
“เนื้อคู่ 11 ฉาก”
ที่เมืองไทยรัชดาลัย
นับเป็นครั้งที่สอง สำหรับที่นี่
ครั้งแรกไปดูคอนเสิร์ตออฟ
ด้วยความที่เป็นคอนเสิร์ตไง
นั่งตรงไหนก็ร้องเพลง แอบเต้นได้เล็กๆ
พอมาเป็นละครเวที ก็เลือกไปมั่วๆ
แถมระบบการจองแบบออนไลน์
ไม่สามารถกำหนดที่นั่งที่ต้องการอีก
(เป็นความต้องการของผู้จัด)
เลยแอบเซ็งเล็กน้อย
ต้องกด random ไปจนได้ที่นั่ง (ที่พอจะถูไถไปได้บ้าง)
ขอบ่นไปทีละเรื่อง
เหอเหอ
เรื่องบัตรก่อน
ตอนนี้มีการปรับเปลี่ยนจากบัตรพลาสติกมาเป็นบัตรกระดาษ
ซึ่งมีการชี้แจงไว้ใน Rachadalai magzine
เนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจ
ทำให้ลดราคาบัตรละครเวทีลงมาทุกเรื่อง
จึงควบคุมงบประมาณในส่วนที่ไม่จำเป็นไป
บัตรกระดาษธรรมดามั่กๆ
หลังๆ มานี่ไม่เคยคิดจะเก็บเลย
เรื่องต่อมา
เรื่องการไม่อนุญาตให้นำกล้องบันทึกภาพทุกชนิดเข้าไป
อันนี้เข้าใจ
เพราะมันจะไปรบกวนการแสดง
แต่ระบบการฝากกล้องนี่สิ
น่ากลัวสุดๆ
แมวดื้อแบกกระเป๋ากล้องไป
ซึ่งแน่นอนว่ามีเลนส์เพียบ
เจ้าหน้าที่ เอากระเป๋ากล้องใส่ตะกร้า
ย้ำ.. “ตะกร้า”
แล้วซุกไว้ใต้โต๊ะ
ผูกเบอร์ จดเลขที่นั่งในการชมละครเวที
เป็นอันเสร็จ
แบบที่เคยไปฝากที่โรงภาพยนตร์พารากอน
จะมีตู้เก็บอย่างดี
แต่มาที่นี่.. ใส่ไว้ในตะกร้า!!
โอ้ว.. แม่เจ้า
โอเค..ในส่วนของการตก กระแทก อะไรพวกนั้น เชื่อว่าพนักงานต้องคอยระมัดระวังอยู่แล้ว
แต่เรื่องอื่นหล่ะ
ตอนไปรับกระเป๋ากล้องคืน เค้าเอากล้องที่รับฝากไว้เรียงกัน
(แบบเปิดท้ายขายของ)
ตก.. กระแทก อ่ะ ไม่ตก
แต่การเปิดดูรูปในกล้อง มันง่ายมาก
แนะนำสำหรับคนที่อาจจะต้องไปฝากกล้อง
ไม่ว่าจะเป็นกล้องคอมแพคหรือกล้อง DSLR
ให้ถอดแบตกับเมมโมรีการ์ดติดตัวไปด้วยทุกครั้ง
มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร แต่เป็นเรื่องความเป็นส่วนตัวนะ
มาถึงตัวละครเวที
บทพิสูจน์ ความรัก ของ “เอม” กับ “เต้”
เพราะ ชีวิตคู่ ไม่ใช่เรื่องง่าย..
..แต่ก็ไม่ยากเกินไปที่จะเรียนรู้
ความแตกต่างระหว่าง “เอม” หญิงสาวที่ชีวิตเต็มไปด้วยเงื่อนไขมากมาย
กับ “เต้” ชายหนุ่มผู้ไม่ชอบสร้างเงื่อนไขอะไรให้กับชีวิต
นำมาซึ่งเรื่องราวมากมาย จากความไม่ลงตัวจนเกิดปัญหาต่างๆ ให้ต้องพบเจอ
เมื่อถึงวันหนึ่ง หลังจากผ่านอะไรต่อมิอะไรมากมาย
ที่ต่างฝ่ายแยกกันไปค้นหา
สิ่งที่ “เอม” กับ “เต้” ค้นพบในที่สุดคือ
“ความรัก”
ที่ทั้งสองต่างยังคงมีให้กัน
ทำให้เรื่องเลวร้ายต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับทั้งคู่ เป็นเพียงภาพในวันวานที่ลางเลือน
สายใยของความรัก
ในยุคสมัยที่คนรักกันอาจอยู่ร่วมกันไม่ได้
ด้วยสาเหตุมากมาย
คำว่า “เนื้อคู่” ..
อาจไม่ได้หมายถึง แค่เพียงคนที่อยู่กินถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร เหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป
แต่เป็น “เนื้อคู่” ด้วยความรัก ความห่วงใยที่มีให้กัน
เป็นคนที่เกิดมาเพื่อผูกพันกันตลอดช่วงระยะเวลาอันยาวนานของชีวิต
การแสดง
องก์ 1
ฉาก 1 เมื่ออายุ 16 ปี
ฉาก 2 เมื่ออายุ 18 ปี
ฉาก 3 เมื่ออายุ 22 ปี
ฉาก 4 เมื่ออายุ 25 ปี
ฉาก 5 เมื่ออายุ 27 ปี
ฉาก 6 เมื่ออายุ 31 ปี
องก์ 2
ฉาก 7 เมื่ออายุ 37 ปี
ฉาก 8 เมื่ออายุ 42 ปี
ฉาก 9 เมื่ออายุ 45 ปี
ฉาก 10 เมื่ออายุ 50 ปี
ฉาก 11 เมื่ออายุ 51 ปี
นับว่าเป็นการนำเสนอมุมมองความรักในแต่ละช่วงอายุได้อย่างดี
ประเด็นต่างๆ ที่พบเห็นในสังคมปัจจุบัน ถูกนำมาถ่ายทอด
ไม่ว่าจะเป็น
การเที่ยวกลางคืน
poppy love
การเป็นแฟนกัน
ท้องก่อนแต่ง
การแต่งงาน
SEX
รวมไปจนถึงการเลิกลาหย่าขาดกันไป แล้วก็แต่งงานใหม่
ตอนแรกยังไม่ได้อ่านว่าละครเวทีเรื่องนี้แบ่งเป็นฉากไว้อย่างไร
ดูไป 2-3 ฉาก
งงว่าทำไมผ่านไปเร็วจัง
คือบางฉากแทบไม่มีประเด็น หรือรายละเอียดที่ชัดเจนเลย
แต่คำตอบ คำอธิบาย ถูกหยิบมาแสดง “ปูมหลัง” ให้เห็นในฉากถัดๆ ไป
ละครเวทีเรื่องนี้
..ชอบนะ..
หวานใจน้ำตานองตลอด
ฮ่า..ฮ่า
คือหวานใจอ่ะอ่อนไหว มักจะต่อมน้ำตาแตกก่อนเลย
แต่แป้บเดียว
เสียงสะอื้น ดังมาจากด้านบน ข้างหลังแมวดื้อ ทั้งซ้ายขวา
เรียกว่าดังเป็นเอคโค่จากตัวละครเลยก็ว่าได้
คนที่มาเป็นคู่ๆ ก็ลูบหัวกันไป หงุงหงิง
คนที่มากับเพื่อนๆ ก็หยิบทิชชู่ส่งให้เพื่อนครบทีมกันเลยทีเดียว
..คนเรามักเสียใจกับสิ่งที่ผ่านไปแล้วเสมอ..
..ทำวันนี้ให้ดีที่สุด..
..ดูแล “รัก” ของคุณให้ดี..
😳 ชอบดูละครเวที จริงๆชอบดูฉากต่างๆ อย่างตอนในมหาลัยก็ชอบฉากนะ เงาไม้ ทำให้เรานึกได้เลยว่าอยู่มหาลัยแน่ CU อีกต่างหาก เรื่องนี้ฉากเด็ดน้อย เน้นบทมากกว่า
ดังนั้น เรื่องข้างหลังภาพยังคงสุดๆ สำหรับเราอยู่ อิอิ ไว้ไปเขียนบ้านเราดีกว่า ถึงบ้านล่ะ