คืนนี้เกิดอาการ “หลุด” เล็กๆ
เนื่องจากยังคิดไม่ออกว่าจะวางแผนวันหยุด (วันอาทิตย์) ยังไงดี
จะไปพัทยาคืนนี้ เพื่อรอถ่ายรูปบอลลูนตอนเช้า
หวานใจก็นัดสาวๆ แก๊งตุ๊กตาเรียบร้อย
อ่าน tweet ก็มีแต่คนไปเที่ยวๆๆ แล้วก็กินๆๆ
..เฮ่อ..
ความเบื่อ ความเหงา
มาอยู่เป็นเพื่อนอย่างกระทันหัน
ปิดร้านเสร็จก็คว้ากระเป๋ากล้องไปนั่งรถเมล์เล่น
ไปไหนก็ได้ ไปเรื่อยๆ
ผ่านถนนสาทร
หลายตึกมีการจัดไฟคริสต์มาสกัน
เห็นผู้คนถ่ายรูปกันอย่างน่าสนุก
จนพาตัวเองมาถึงอนุสาวรีย์ชัยฯ
มีตากล้อง 3-4 ถ่ายรูปอนุสาวรีย์ชัยฯ จากทางเดิน BTS อยู่
แต่ค่อนข้างดึกแล้ว ไฟก็นิดเดียว ไม่สว่างด้วย
เดินวนๆ หามุมถ่ายรูปบ้าง
แต่ก็ไม่ถูกใจสักที เลยไปนั่งรอรถ พาตัวเองไปยังที่ต่อไป
ค่ำคืนดึกดื่น ผู้คนบริเวณป้ายรถเมล์มีไม่มากนัก
รถเมล์ยิ่งน้อยไปกันใหญ่
นั่งรอจนยุงกัด
เลยตัดสินใจไปนั่งกินร้านเจ๊แดง ซึ่งแมวดื้อเป็นขาประจำ ตั้งแต่สมัยเรียน
ไม่รู้ว่าด้วยเศรษฐกิจปัจจุบัน
หรือนิสัยซัดโฮกของแมวดื้อ
ทำให้คิดไปว่าปริมาณที่ได้ลดลงจากหลายปีก่อน
อากาศเริ่มเย็นๆ ช่วงใกล้เที่ยงคืน ผิดกับช่วง 4 ทุ่มที่ออกจากร้านมา
ได้อะไรอุ่นๆ รองท้อง เพิ่มความสดชื่น อารมณ์ดีขึ้นมา 12.5%
หลังจากคุยโทรศัพท์กับหวานใจ
ก็นั่งรถมายังสนามหลวง
ระหว่างทาง ก็มีประชาชนทยอยกลับบ้านกัน
ซึ่งก็น่าจะเป็นผู้ที่มาร่วมงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
เที่ยงคืนกว่าแล้ว คนก็ยังรอรถกันเยอะอยู่เลย
แมวดื้อมาลงรถที่สนามหลวง
เดินหลบผู้คนเยอะๆ มาทางวัดพระแก้ว
เดินสูดอากาศเย็นๆ ให้หัวโล่งๆ
หลายคู่รัก เดินถ่ายรูปกับแสงไฟยามค่ำคืน
วัดพระแก้วกับแสงไฟส้มๆ แทบไม่มีรถวิ่งผ่าน
เงียบ..สงบ
เดินไปเรื่อยๆ คิดอะไรเรื่อยเปื่อย
เดินไปจนสุดถนน แล้วก็วกกลับมายังสนามหลวง
เดาว่าน่าจะเป็นสถานที่จัดงาน เพราะมีเวทีและเต้นท์
แต่ในส่วนรอบนอก (บริเวณทางเท้า)
กลับเป็นสถานที่ขายของ
ของที่ว่า ได้แก่
โทรศัพท์มือถือ ตุ๊กตา เสื้อผ้า รองเท้า โน้ตบุค ชุดชั้นใน
..เอ่อ..
มีทั้งรับลงเอ็มพีสาม รับสัก รับดูดวง สอนเล่นมายากล
..เอ่อ..
ตกลงมันคืองานวัดเหรอ
อาหารก็มีนะ
ชายสี่หมี่เกี๊ยว ราดหน้าเคี้ยงแวมไพร์ก็มี อาหารทะเลเผาก็หาได้
เดินไปรู้สึกเฟลกับภาพที่เห็น
มันอะไรกันนี่
นอกจากพ่อค้าแม่ค้า คนซื้อ (เดินกันเยอะจริงๆ)
ก็ยังมีคนนอนเกลื่อนไปหมด
ทั้งกางเต้นท์นอน กางมุ้ง กางเปล นอนบนเก้าอี้สาธารณะ ปูเสื่อ ปูหนังสือพิมพ์
มีทุกรูปแบบ
เดินลัดเลาะฝ่าฝูงชนมายังถนนราชดำเนิน
สถานที่หลักในการจัดงาน
ซุ้มต่างๆ ปิดไฟกันหมดแล้ว
มีผ้าขึงบังไว้ไม่ให้เห็นว่าข้างในมีอะไร
แถมขึงเชือกไม่ให้เข้าไปอีกด้วย
แมวดื้อเดินจากสนามหลวง จนมาถึงวัดราชนัดดารามวรวิหาร
ผ่านซุ้มของหน่วยงานต่างๆ มากมาย
มีเจ้าหน้าที่คอยเฝ้าของตามซุ้มต่างๆ อยู่เป็นระยะ
ผ่านตาป้ายกิจกรรมที่แต่ละหน่วยงานจัดขึ้นมา
มันรู้สึกบอกไม่ถูกนะ
มันคนละอารมณ์จากปีที่แล้วอย่างมาก
ปีนี้อารมณ์เหมือนเดินงานกาชาดมากกว่า
แต่ก็อย่างว่า
นี่มันตีสอง จะไปรู้อะไร
เค้าให้มาร่วมงานกันตอนเย็นถึงค่ำ
แล้วที่บอกว่าจะเปิดไฟตลอดคืนอ่ะ
แอบผิดหวังเล็กน้อย
ไฟตรงกลางถนนราชดำเนิน
บริเวณพระบรมฉายาลักษณ์ยังไม่เปิดไฟเลย
เดินไปเห็นพนักงานเก็บขยะแล้วสงสารจับใจ
ขยะเกลื่อนถนนไปหมด
จากนั้นก็เดินเลี้ยวเข้าถนนบริพัตร
มายังย่านของกินประตูผี
เพิ่งจะรู้เหมือนกันว่า ผัดไททิพย์สมัย กับตี๋เย็นตาโฟ
ขายกันจนดึกมาก เกือบตีสามยังขายกันอยู่
แล้วก็ยังมีคนนั่งกินกันเต็มร้านเลยด้วย
หุหุ
จากนั้นก็เดินย้อนกลับไปที่เสาชิงช้า นั่งดูดาวชิลๆ ท้องฟ้าเปิด
มีเจ้าหน้าที่จัดของกันอยู่บริเวณลานเอนกประสงค์ของศาลาว่าการฯ
คาดว่าพรุ่งนี้ วันสุดท้ายของงาน น่าจะมีประชาชนมาเข้าร่วมกันเป็นจำนวนมาก
เริ่มง่วงล่ะ กลับไปนอนดีกว่า
พรุ่งนี้จะไปไหน ตื่นขึ้นมาค่อยคิดแล้วกัน
ขอโทษน๊าา นึกแล้วว่าตะเองต้องฟีลนี้ ใครๆก็ไปเที่ยวกันหมดเลย
แต่ก็คุ้มน๊าได้รูปสวยๆ หุหุ พาโนน่าจะทำขยายด้ยอยากดูชัดๆ
อ่านมาจนถึงคำว่า “ตี๋เย็นตาโฟ” น้ำลายฟูมปากเลยอ่ะค่ะคุณหมอออ โฮกกกก อยากกินเย็นตาโฟเผ็ดๆๆ
ปล. เรื่องนี้อ่านดูแล้วรู้สึกเหงาๆ แต่ก็อย่างที่คุณปุ๋มบอก…”คุ้ม…ที่ได้รูปสวยๆ” ติดไม้ติดมือกลับบ้านมาเพียบ