NaughtyCat

หลังจากเติมคาเฟอีนกันไปแล้ว
หวานใจก็บอกว่าก็ไปอัมพวาสิ
ซึ่งแมวดื้อก็คิดไว้อยู่แล้ว
เพราะว่าวันนี้อยากนั่งรถไฟ
ก็นึกถึงการเดินทางไปแม่กลองทางรถไฟสายเก่า
แล้วก็ต่อรถไปยังอัมพวาอีกที
แต่ด้วยความที่ไม่ได้เตรียมตัว
แค่คุ้นๆ ผ่านตาทางเนท
ก็เลยสอบถามเจ้าหน้าที่รถไฟ
ได้ความว่าต้องไปขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟวงเวียนใหญ่
ซึ่งแมวดื้อกับหวานใจเรียกแทกซี่ไป
แต่ดันบอกผิด บอกเป็นสถานีรถไฟบางกอกน้อย (ชื่อใหม่ สถานีรถไฟธนบุรี)
ก็เลยได้สัมผัสอากาศเย็นๆ กับสถานีรถไฟน่ารักๆ อีกแห่ง
ทั้งเจ้าหน้าที่ ทั้งตัวสถานีเอง รวมไปถึงตลาดติดกับสถานีรถไฟ
แมวดื้อเชื่อว่า หากใครชอบบรรยากาศพื้นบ้านแบบนี้
รับรองจะติดใจ
แต่แนะนำให้ไปตอนเช้านะ เพราะถ้าแดดออก ท่าทางจะร้อนมาก
(และหาที่หลบแดดลำบากทีเดียว)
แต่จากการสอบถามเจ้าหน้าที่รถไฟที่สถานีนี้
ทำให้ตัดสินใจรีบต่อไปยังสถานีวงเวียนใหญ่เลยทันที
ตุ๊ก..ตุ๊ก คันเล็ก ก็พาพวกเราวิ่งไปตามถนน
สัมผัสอากาศเย็นๆ กลางเดือนธันวาคม
จนมาถึงสถานีวงเวียนใหญ่ ก่อนแปดนาฬิกา

แมวดื้อจำไม่ได้ว่าเคยมาที่สถานีรถไฟแห่งนี้มาก่อนหรือเปล่า
แต่ว่าก็คุ้นๆ อยู่พอสมควร
ซึ่งเชื่อว่า หากใครไม่ใช่คนแถวนี้ หรือไม่ทันสังเกต
อาจไม่ทราบเลยว่า ตรงนี้มีสถานีรถไฟอยู่ด้วย

หวานใจเดินไปซื้อตั๋ว
แล้วก็โดนพนังงานโวยวายเสียงดังลั่น
ด้วยความที่เป็นช่วงที่มี “ตั๋วฟรี”
ซึ่งก็จะเปิดให้ผู้โดยสารมารับในเวลาแปดนาฬิกาตรง
บอกกันดีๆ ก็ได้เน้อ
ไม่เอาตั๋วฟรีก็ได้ ตังก็มี ไม่ได้มาขอขึ้นรถไฟฟรีซะหน่อย

หลังจากเคารพธงชาติเรียบร้อย
ก็ได้ตั๋วมาหล่ะ

ตั๋วระบุไว้ว่า
ขบวนรถที่ 4305 สายชานเมืองแม่กลอง
ออกเดินทางจากวงเวียนใหญ่ 08:35 ถึงมหาชัย 09:28
รถไฟชั้น 2 ราคา 0 บาท 

ยังพอมีเวลาก่อนรถไฟออก
หลังจากหวานใจกับแมวดื้อจับจองที่นั่งเรียบร้อย
ก็หยิบกล้องกันเลยทันที
กลายเป็นนิสัยไปแล้ว
เหอ..เหอ

รถไฟชั้นสอง มีพัดลมให้ด้วย
ได้บรรยากาศไปอีกแบบ

แล้วก็ได้เวลาเดินทาง
ไปกับคนนี้

กับลูกสาว ที่กำลังหาบ้านใหม่

นั่งมองข้างทาง มองผู้คนที่สัญจรด้วยรถไฟเป็นประจำ ยังไม่ทันไร
รถไฟก็ถึงสถานีปลายทางเสียแล้ว
ที่นี่เอง มหาชัย

ตลาดขายของส่วนหนึ่งอยู่ข้างทางรถไฟเลย
เวลารถไฟมาก็จะเป็นแบบนี้

ให้ดูกันอีกที
ว่าถาด / ตะกร้าผัก ผลไม้ ที่วางขายอยู่ ใกล้กับรถไฟที่วิ่งมาแค่ไหน

ถึงแม้ว่าร้านค้าริมทางรถไฟที่มหาชัยนี้
จะไม่เยอะมากเท่าที่แม่กลอง ซึ่งต้องมีการปิดผ้าใบ เวลารถไฟผ่าน
แต่ก็เรียกว่าวางไว้ชิดกับรางรถไฟได้ไม่แพ้กันเลย

จากการสอบถามผู้คนในละแวกนั้น
ทำให้เกิดทิศเดินทางสองทาง
ถามกี่คนก็ไม่ซ้ำกัน
ฮ่า..ฮ่า
สุดท้าย แมวดื้อก็ตัดสินใจเดินออกมายังท่าเรือมหาชัย

ตามคำบอกเล่าของ (คนแถวนี้) เสียงข้างมาก
บอกว่าให้พวกเราลงเรือ จากท่ามหาชัย ไปยังท่าฉลอม
โอ้ว.. นี่คงเป็นตำนานของเพลง “ท่าฉลอม” กระมัง
บริเวณท่ามหาชัยนี้ จะมีวัดและที่จอดรถอยู่
ซึ่งก็อำนวยความสะดวกนักท่องเที่ยวเรื่องสุขาหรืออื่นๆ
แต่ต้องขอเตือนสำหรับท่านที่ขับรถไปเอง
เพราะว่าบริเวณนี้เป็นจุดอันตราย “อันดับหนึ่ง”
ที่ีมีอัตราการโจรกรรมรถบริเวณวัด ในประเทศไทยเลยทีเดียว

พอข้ามไปยังท่าฉลอมได้
เหมือนกับว่าพวกเราได้หลุดไปยังชนบทสักแห่ง
ซึ่งแตกต่างจากอีกฝั่งที่เพิ่งข้ามเรือมาหยกๆ เลยทีเดียว
สอบถามคนแถวนั้น (อีกหล่ะ)
ก็ได้ความว่า จะมีรถไฟ (สายเก่า) จากท่าฉลอมไปยังแม่กลอง
รถไฟออกเวลา 10:30
ซึ่งแน่นอน ยังมีเวลา
แมวดื้อกับหวานใจ ก็เลยเดินกันไปเรื่อยๆ
..เรื่อย..
..เรื่อย..
..เรื่อย..
จนเห็นรถไฟวิ่งผ่านหน้าไป

เดินจ๋อยไปสอบถามเจ้าหน้าที่
ได้ความว่า รถไฟออกเวลา 10:00 ต่างหาก
ไม่ใช่ 10:30 อย่างที่ชาวบ้านบอกกัน
..เฮ่อ..
แถมอีกขบวนนึงก็ต้องรอ 13:00
ซึ่งก็ไม่รู้จะไปทำอะไร
ได้รับคำแนะนำให้นั่งรถไปต่อ “ปากทาง”
แล้วนั่งรถไปยังแม่กลองอีกที

มา ณ จุดนี้
แมวดื้อก็เริ่มเกิดอาการ เพราะด้วยทิศทาง และการข้ามเรือมาแล้ว
แสดงว่าอยู่ในตำแหน่งที่ไม่น่าอยู่
ซึ่งก็เดาว่าการเดินทางน่าจะลำบากอยู่ไม่น้อย
แต่หวานใจก็ยังดึงดัน ว่าถามคนแถวนี้มา (อีกแล้ว)
..ง้องแง้ง..กันตามระเบียบ..
แมวดื้อหยุดพักที่ศาลา วอน google maps ช่วยลูกด้วย
แล้วมันก็บอกประมาณนี้

เอาแค่เส้นทางถนนก่อนนะ
เห็นชัดว่ามหาชัยมีเส้นยังกับรังผึ้ง ในขณะที่ท่าฉลอมดูโล่งไปเลย
ถ้าเทียบระยะกับทางหลวง
แน่นอนว่ามหาชัย ชิงชัยไปเต็มๆ ท่าฉลอมยังมองไม่เห็นว่าจะไปโผล่ทางหลวงตรงไหน
แล้วการเดินทาง ที่ยังไม่รู้ว่า “ไปด้วยรถอะไร” กับ “ทางที่มองไม่เห็น”
น่าจะเป็นอะไรที่มืดแปดด้าน
เสี่ยงมากๆ กับคนนอกพื้นที่อย่างพวกเรา
ซึ่งแน่นอนว่าสุดท้าย ก็นั่งเรือย้อนกลับไปที่มหาชัย
ซึ่งพอออกจากท่าเรือมหาชัยได้
รถ (บัส) แดง ไปแม่กลอง ก็รอเราอยู่ข้างหน้าแล้ว

Tags: Train, ท่าฉลอม, มหาชัย

Posted in Travel | 4 Comments »