Wednesday boX
สัปดาห์นี้ยังคงเกาะติดอยู่กับหนังไทย
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึงที่แมวดื้อแทบจะไม่ได้ทราบข่าวคราวเลย
พอตัดขาดจากทีวีและหนังสือพิมพ์ไปแล้ว
ก็ทำให้ได้รู้ว่าบางบริษัท บางหน่วยงาน
มีความสามารถในการจัดการ “สื่อ” ได้เพียงใด
แมวดื้อสนใจหนังไทยเรื่องนี้จากหวานใจ
ที่บอกว่าไม่สามารถดูหนังเรื่องนี้จนจบได้
แมวดื้อก็เลยหามาดูบ้าง
ดูจนจบก็พอจะจับเค้าได้ว่า
ทำไมสาวๆ หลายคนถึงไม่ชอบหนังเรื่องนี้
(แต่แมวดื้อเองก็ไม่ปลื้มหรอกนะ)
ในส่วนของบท ดูจะเป็นจุดแข็งที่สุดของหนังเรื่องนี้
อาจจะไม่แปลกแหวกแนวไปสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ทื่อๆ ตรงไปตรงมา
การเฉลยปมทำได้ค่อนข้างเรียบ
หากใครที่ตั้งใจดู หรือถนัดหนังแนวนี้
ก็จะรู้ว่าต้องเก็บรายละเอียดตรงจุดไหนมาคิดยังไงบ้าง
แมวดื้อเองก็เดาฆาตกรได้ตั้งแต่ต้นๆ เรื่อง
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่พล๊อตหลัก
แต่อยู่ที่การเสริมรายละเอียดที่มากเกินไป
ทำให้พอจะจับได้ว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่เสริมเข้าไป
ไม่ได้เป็นจุดหลักให้ต้องคิดตาม
แต่บทสรุปมีแง่ให้คิดตามได้หลายประเด็นทีเดียว
ความรัก ความอาฆาต
บุคคลิก ลักษณะนิสัย ที่มีผลกระทบต่อการใช้ชีวิตในสังคม
การใช้ชีิวิตในเมืองหลวง กับที่บ้านชนบท
มิตรภาพของเพื่อนๆ
การตัดต่อ อาจจะไม่ได้ฉับๆ เหมือนหนังไทยในสัปดาห์ก่อน
แต่การที่ใช้ flashback บ่อยๆ ทำให้จับทางได้ง่าย
บางฉากตัดไปแบบห้วนๆ (ไม่แน่ใจว่าเฉพาะในดีวีดีหรือเปล่าที่เป็นแบบนี้)
แสงและสีฉากทุ่งหญ้า ทุ่งนาสวยมาก
จนบางครั้ง มันขัดกับฉากต้นเรื่อง หรือฉากในเมือง
แม้จะเดาว่าผู้กำกับตั้งใจให้เป็นแบบนี้
แต่ภาพมันหลุดกระโดดออกมาเกินไปเสียหน่อย
เพลงประกอบอย่าง “ถนนนี้กลับบ้าน” ฟังแล้วก็ยิ้มตามได้
แต่เสียงเอฟเฟคอาจต้องมาทบทวนกันใหม่
เสียงไก่ขันตอนเช้า แมวดื้อก๊ากกออกมาเลย
โดยรวมแมวดื้อก็ให้คะแนนหนังเรื่องนี้ระดับกลางๆ นะ
ใครอยากดูก็ดูได้ ใครรับไม่ได้กับบางบทก็อย่าดู
ไม่ได้ให้คะแนนว่า เฮ้ย..เรื่องนี้อย่าดู
แต่ถ้าพอรับได้ หนังเรื่องนี้ก็ยังมีอะไรให้ได้บ้าง
ไม่ว่าจะเป็นข้อคิดบทสรุป หรือภาพสวยๆ ในทุ่ง
Official Movie Site: www.slicethemovie.com