คนที่เคยเลี้ยงสัตว์อาจจะเคยเห็น
ลูกสุนัขหรือลูกแมวเล่นของเล่น
ไม่ว่าจะเป็นลูกบอล เชือก กระดิ่ง ยางรูปแบบต่างๆ
การเล่นของสุนัขนั้นเริ่มต้นจากความอยากรู้อยากเห็น
พอรู้แล้วว่าคืออะไร เล่นยังไง
พอถึงวันหนึ่งก็อาจจะเลิกเล่นไป
แต่ก็มีบ้างที่ผู้เลี้ยงสร้าง “เงื่อนไข” บางอย่าง
ทำให้สุนัขเล่นของเล่นเหล่านั้น ไปจนโต
เช่น
การได้รับรางวัลหลังจากการเล่น
หรือ
การคำชมเชย รวมทั้งการได้ใช้เวลาร่วมกัน
ซึ่งแน่นอนว่า สุนัขนั้นผูกพันกับคนเลี้ยงมากเป็นพิเศษอยู่แล้ว
ส่วนความเหงาอันเนื่องมาจากอยู่เพียงลำพังภายในบ้าน
ในขณะที่ผู้เลี้ยงออกไปทำงาน
ลักษณะนี้ ก็อาจจะมีการเล่นของเล่นเป็นครั้งคราว ช่วงเวลาสั้นๆ
สำหรับในแมวนั้น เริ่มต้นจากความอยากรู้อยากเห็นเช่นเดียวกัน
และจะหมดความสนใจในของเล่นในระยะเวลาอันรวดเร็ว
แมวน้อยตัว จะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้เลี้ยงตลอดเวลา
เนื่องจากแมวรักอิสระ ดังนั้นหากผู้เลี้ยงไปชวนน้องเหมียวเล่น ในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม
เช่น
ตอนกำลังจะนอน ตอนกำลังจะไปทำธุระอะไรสักอย่าง
น้องเหมียวก็แทบจะไม่สนใจของเล่นเลย
ธรรมชาติของแมวนั้นเป็นนักล่า
ดังนั้นของเล่นที่เคลื่อนไหวได้
(หรือผู้เลี้ยงทำให้เคลื่อนไหว)
อย่างเช่นเชือก
ทำให้แมวนั้นสนใจอยู่ไม่น้อย
ทั้งนี้ทั้งนั้น ความสนใจไม่ขึ้นกับเรื่องของเสียง
ไม่ว่าจะเป็นเชือกเปล่าๆ หรือเชือกที่มีกระพรวน
น้องเหมียวก็ไม่ได้สนใจแตกต่างกัน
นอกเสียจากว่า จะมีการเคลื่อนไหวของวัตถุที่สามารถมองเห็นได้ ภายในกระพรวนนั้นๆ
น้องเหมียวก็จะจ้องเขม็งไปที่กระพรวน
หากเข้าใจพฤติกรรมของสัตว์เลี้ยง
ก็จะสามารถหาของเล่น มาเพิ่มความสัมพันธ์ที่ดี
ระหว่างผู้เลี้ยงและสัตว์เลี้ยงได้เป็นอย่างดี
