NaughtyCat

วันอาทิตย์ไปร้าน sometime’s มา
entry ที่แล้ว ไม่ได้เป็นนามธรรมแต่อย่างใด
จะเล่าเรื่องของร้านนี้
แต่เกิดอารมณ์ เหงาๆ เซ็งๆ ชอบกล
process รูปซะร้านเค้าเละเทะหมด
ฮ่า..ฮ่า
วันนี้เอาใหม่
😛

อ่านเจอบทความเกี่ยวกับร้านนี้จาก masii gourmet
เลยปิ๊งไอเดีย
ท่าทางร้านน่าสนใจ
ก็เลยแวะไปลองนั่งเล่นดู
ถ้าเวิร์คเผลอๆ อาจเป็นร้านประจำ หรือจะได้นัดมีตติ้งได้เลย

=========
การเดินทาง
=========

จากข้อมูลในเว็บ บอกว่าหากขับรถไป ให้จอดรถที่ตึกอิตัลไทย II ได้เลย
ส่วนเรื่องการเดินทางโดยรถสาธารณะนั้น
ก็บอกแค่เพียงว่า ให้ไปลง BTS พระโขนง แล้วนั่งรถต่อเข้าไป
ระยะทางไกลแค่ไหนก็ไม่รู้หล่ะ
แมวดื้อเริ่มจากสถานี BTS พระโขนง
เลือกประตูออกก็งงๆ เดาว่าน่าจะลงด้านที่ไปทางอ่อนนุช
พอลงเสร็จ
ซอย (ถนน) สุขุมวิท 71 มันอยู่ตรงไหนหว่า
คุ้นแต่ซอยทองหล่อ หรือเอกมัย แบบว่าพอลงจากสถานี เดินนิดเดียวก็เจอซอยแล้ว
มองไป (เดาว่า) เห็นไกลๆ
เลยตัดสินใจ โบกพี่คนขับมอร์ไซต์ ไปเลยดีกว่า
บอกชื่อตึกไป พี่คนขับก็งง ไม่รู้จักอีก
ก็เลยบอกว่า ไปตึก ที่อยู่ระหว่าง ซอยปรีดีพนมยงค์ ซอย 38 และ 40
30 บาท เป็นค่าเดินทาง สำหรับคนที่ไม่รู้จักทาง ถือว่าโอเคเลย
พี่คนขับมอร์ไซต์ พาไปส่งถึงตึก
ยืนอยู่หน้าตึก
ร้านอยู่ตรงไหนฟร่ะ
-*-
เห็นคนเดินขึ้นเดินลงที่ตึก มีป้ายบอกสถาบันสอนภาษาด้วย
กำแล้ว
เอาไงดี
เดินไปทางจอดรถที่อยู่ทางด้านข้าง
อย่างน้อย ข้อมูล (ในเว็บ) บอกให้จอดรถที่ตึกได้
ร้านอาจอยู่ชั้นบน หรือทางด้านหลัง
แบบต้องเข้าจากลานจอดรถ
เอาฟร่ะ ลองเดินเข้าไปดู
…
…
แต่ลานจอดรถ โล่งกว่าเมื่อกี้นี้อีก
– -”
ไม่น่าจะมีร้านอะไรอยู่ตรงนี้ได้เลย
ก็เลยคายดอกพิกุลออกมา
ถามพี่ที่คุมอยู่แถวนี้
พี่รปภ.หัวเราะ (อย่างดัง.. อายนะเฟร้ย) แล้วชี้มือไปบอกทาง
โน่น.. อิน้องเอ้ย….ไม่ต้องขึ้นตึก (โว้ย)
เดิน (ผ่านตึก) ไปเรื่อยๆ เห็นพงไม้ (รกชัด) นั่นไหม นั่นแหละร้าน
ออเค..ครับทั่น
เสียงหน้าแตก ดังสนั่นหวั่นไหว 😛

พอถึงร้านหน้า (หน้าร้าน)
ร้านกิ๊บเก๋ยูไรก้ามั่กๆ
มีป้ายเปิดปิด อยู่ตรงหัว (ใหญ่มาก จนมองไม่เห็น)
เป็นลักษณะบ้านคน แล้วนำมาทำเป็นร้านเก๋ไก๋นั่นเอง

=========
เดินเข้าไปในร้าน
=========

ทุกสายตาจับจ้องมาที่แมวดื้อ
แหม… คนหน้าดี ก็งี้แหละ
แป้บเดียว ก็ไม่มีใครสนใจ
ฮ่า..ฮ่า
พนักงานถามว่า “นัดใครไว้หรือเปล่าคะ”
พอตอบไปว่า “เปล่า”
พนักงานก็ไม่สนใจเราอีกเลย
-*-
หง่ะ

เอาฟร่ะ หาที่นั่งเองก็ได้
เดินวนไปวนมา
จนพนักงานรำคาญ
“พี่..พี่ นั่งตรงนี้ก็ได้”
ขอบเตียง.. เอ้ย.. ขอบใจน้อง
ซอกเล็กๆ หน้าห้องน้ำ ดูไม่เหมาะกับพี่สักเท่าไหร่
แม้ว่าปากพี่มันจะอาจจะไปใกล้เคียงกับสิ่งที่อยู่ข้างในก็ตาม
เดินวนไปวนมา
จนมีท่านคุณหญิง ผู้หนึ่ง เอ่ยปากออกมาว่า
“นั่งตรงนี้ก็ได้ค่ะ”
แล้วลุก (แบบกระฟัดกระเฟียด) ไปนั่งกับคุณสามี อีกโต๊ะนึง
เอ่อ.. คุณหญิง ขอรับ นั่งห่างกันขนาดนี้ (เรียกว่าคนละสุดขอบของร้านเลย)
อย่ามาด้วยกันเลยดีกว่านะขอรับ
แต่ก็เอาเถิด ได้ที่นั่งมาแล้ว
นั่งคนเดียว โต๊ะใหญ่เลย สบายค่อด

และด้วยความหน้าตาดี
พนักงานสาวๆ จึงได้เดินหนีกันไปหลบอีกส่วนหนึ่งของร้าน
ปล่อยให้พนักงานชายหัวตั้ง มารับออร์เดอร์
แต่..
ท่าทางพนักงานคนนี้ เพิ่งจะเข้ามาทำงานได้ไม่นาน
ถามอะไรไป พี่แก วิ่งเข้าครัวไปถามแม่ครัวทุกคำ
เอิ้ก..เอิ้ก
เอาน่า
อย่างน้อยก็ทำงานเป็นแหละ
ดีกว่า มั่วตอบลูกค้าไปวันๆ

เมนูของที่นี่ มีอยู่ไม่กี่หน้า
เมนูอาจจะไม่เหมือนกับที่อ่านในเว็บ แต่ไม่เป็นไร เราสั่งเมนูเหมือนหน้าเว็บได้เลย
แป่วว
(แล้วจะมีเมนูไว้ให้อ่านทำไมเนี่ย)

เมนูแรก สั่งมาลองก่อน
หลังจากที่ถามไป ถามมา
จนพนักงานต้องวิ่งเข้าวิ่งออกครัวหลายรอบ
ก็เลยสั่ง double espresso มาลองซะหน่อย
หลังจากไปอ่าน blog คุณกาแฟ ใน exteen แล้ว ได้ความรู้
ถึงระดับคาเฟอีน ในกาแฟแต่ละแก้ว
คือก่อนหน้านี้ กินเพราะติดในรสชาดมากกว่า
ตอนนี้ก็เลยหันมาลองเลือกตามปริมาณคาเฟอีนดูบ้าง

หอมกลิ่นกาแฟ
รสชาดเข้มข้น (ก็ double นี่นะ)
บนโต๊ะจะมีกระดิ่งไว้ให้ด้วยทุกโต๊ะ
ไม่ได้เอาไว้เรียกผีจีนแต่อย่างใด
แต่เอาไว้เรียกพนักงานต่างหาก
ไอเดียเข้าท่าดี

ผ่านเวลาล่วงมาจนเกือบสี่โมงเย็น
ตัวพยาธิในท้อง คงเริ่มออกอาการ
ถามน้องพนักงานไปว่า ถ้าพี่สั่ง ABF เนี่ย ยังมีอีกไหม
หลังจากที่วิ่งไปถามแม่ครัวข้างใน หลายรอบ
กว่าจะกลับมาตอบได้หมดว่า ABF ทำให้ได้ แล้วก็มีอะไรบ้าง มีตัวเลือกอะไรบ้าง
เล่นเอาเหงื่อตก
สุดท้ายก็ได้มาแบบที่เห็น

=========
ขอเวลาซัดโฮกก่อนนะ
=========

หลังจากซัด ABF จิบกาแฟ เรียบร้อย (กั๊กขนมปังไว้กินทีหลัง :P)
ก็เริ่มมาพิจารณาร้านนี้กันเสียที

ร้านนี้เพดานอยู่สูง ก็เลยทำให้ดูโปร่ง โล่งดี
ตกแต่งหลายรูปแบบ หลายมุม
คือบางมุม ก็ดูเป็นแนว oldies ดี มีมอร์ไซต์วางอยู่
บางมุมก็หวานแหว๋ว น่ารักๆ เหมาะกับคู่รักที่มาเป็นคู่

มีตู้ไอติมซึ่งเป็นของบาสกิ้น ไว้คอยบริการด้วย

มุมตรงที่นั่งอยู่ wallpaper เท่ดี มีบ้านนกด้วย
ถ้าไม่เงยหน้ามอง ไม่เห็นเลย เพราะเพดานอยู่สูงมาก

มุมเดิมจากรูปเมื่อวาน
ปรับสีปกติ
ด้านหลังมีบอร์ดโปสการ์ด และประกาศขายบ้าน ต่างๆ ด้วย

มุมนี้ เป็นโต๊ะไม้ เก้าอี้สูง
เหมาะสำหรับก๊วนติวหนังสือเป็นอย่างมาก
ด้านหลังมอร์ไซต์คันนี้ ยังเป็นบาร์เล็กๆ สำหรับผู้ที่มาคนเดียว
ไม่เกี่ยวกับใคร หันหลังให้โลก มองหน้าเข้ากำแพง
ให้ได้จิบกาแฟ เงียบๆ คนเดียว ได้อยู่เหมือนกัน

วันนี้ไอติมมีไม่เยอะ
แต่ก็ไม่พลาดที่จะลิ้มลอง

หน้าร้านมีชั้นวางเบเกอร์รี่ต่างๆ
แอบเห็นคุณสุภาพสตรีท่านหนึ่ง กำลังเลือกซื้อ “คุ้กกี้เพิ่มอึ๋ม” อย่างสบายอารมณ์
เดินไปอ่านสรรพคุณแล้วก็ยังงงๆ
แต่ตามคำโฆษณา (ที่วางอยู่ข้าง) เห็นว่า ขายดีขนาดหนัก

มองชะโงกหน้าข้ามห้องไป
มีไอแมคหน้าดำจอใหญ่วางอยู่

ก่อนจะเดินไปไหนไกล
ไอติมก็มาส่งเสียก่อน
lime sorbet กับ mint choc chip

นั่งไปนั่งมา ฝนตกหนักซะนี่

ตรงบาร์ นั่งคนเดียว ไม่เกี่ยวกับใคร

กลับมาดูหน้าร้านอีกที
นอกจากเบเกอร์รี่เบาๆ อย่าง white choc หรือ double dark choc cake แล้ว
ก็ยังมีชาเขียว (ดาวแดง) สำหรับหนุ่มๆ ไว้คอยบริการอีกด้วย

เครื่องไม้เครื่องมือ สำหรับชงกาแฟ หลากหลายสูตร

หรือใครที่ติดใจชา twining ก็มีให้เลือกแทบจะทุกรส

มุมเพื่อนฝูง เฮฮา
หากอยากบุหรี่
โน่น.. ข้างนอก โต๊ะยังว่าง..เพื่อน

ของตกแต่งเต็มร้าน
ไม่กล้าถามว่าไม่กลัวหายบ้างเหรอ
แต่ที่แน่ๆ ให้ถ่ายรูปได้ตามใจสุดๆ

วกมาหน้าเค้าเตอร์อีกที ก่อนเข้าไปด้านใน
เครื่องปรุง (เรียกงี้เปล่าหว่า) เยอะมาก

บอร์ดโปสการ์ด ข้างชั้นไวน์
มีลังปลอกลูกปืน กองอยู่สองลัง
ประมาณว่า เป็นการบอกว่า หากอยากมีเรื่อง มีหวังจะได้กินสักลูกสองลูก

มุมนอน
มุมสำหรับนอนจริงๆ มีหมอนไว้ให้หลายใบ
โต๊ะมันยังนอนเป็นเพือนเลย ดูดิ

มุมเพิ่มรอยหยักในสมอง
มีหนังสือมากมายให้เลือกอ่าน
ด้านนอกมีแมกกาซีนทั่วไปให้อ่าน
ด้านในนี้ จะมีหนังสือพอกเกตบุคเยอะเลย
ใครจะยืมกลับไปอ่านที่บ้านก็ได้ด้วยนะ

อีกมุมนึง
โต๊ะตัวกลาง เป็นโต๊ะนักเรียนจริงๆ นะนั่น
มองเห็นไกลๆ เป็นอีกมุมนึง ที่ไทยๆ

กระดิ่งประจำโต๊ะ

รูปทั้งหมดก็หมดลงเพียงเท่านี้

=========
สรุป
=========

แมวดื้อนั่งเล่น เดินไปเดินมา หลับไปหลายงีบ
ประมาณ 4 ชั่วโมง
ไม่มีท่าทีว่าจะไล่ให้กลับไปนอนที่บ้านแต่อย่างใด

ร้านเปิดเพลงแจสสบายๆ ตลอดเวลา
ฟังสบายๆ ชิล..ชิล

free internet ผ่าน wifi ฟรี

อาหารที่สั่งไปทั้งหมด เสียค่าเสียหายไป 300 บาท
ถือว่าไม่ได้โหดร้ายอะไร

ร้านตกแต่งด้วยสารพัดสสาร
หลากหลายแนว ถ่ายรูปได้ตลอด
ตราบใดที่ไม่ไปรบกวนลูกค้าคนอื่น ไม่น่าจะถีบเราออกจากร้าน

ห้องน้ำห้องท่า สะอาด เรียบร้อย มิดชิด

ทุกส่วนภายในร้าน รับแอร์คอนดิชันตลอด
ไม่ต้องห่วงว่าจะร้อน
แต่ควรพกผ้าห่มมาด้วย ถ้าคิดจะมานอน
หมอนไม่ต้อง เพราะทั้งร้าน หมอนเยอะมาก

นั่งกลางวัน เปิดมูลี่กิ๊บเก๋ นั่งกลางคืนเปิดไฟสว่างไสว

ร้านเปิดทุกวัน ไม่มีวันหยุด 07.00 – 22.00 น.

ถ้าขับรถไปเอง ให้จอดรถที่ตึกอิตัลไทย II
ถ้าไม่ได้ขับรถ มีรถเมล์ผ่านดังนี้
รถเมล์ธรรมดา 22, 71, 109, 115 ,133
รถเมล์ปอ. 1, 126
รถเมล์ปอพ. 17, 19
แต่ถ้าไม่คุ้นกับสายดังกล่าว จะนั่ง BTS มาลงสถานีพระโขนง
แล้วจะนั่งรถกระป๊อ, มอร์ไซต์, รถบัสเขียว หรือจะรถเมล์ที่ผ่าน ก็ตามลำบาก

พิกัดบน Google Map
Sometimes @ 13 43.882, 100 35.810

=========
เรื่องที่จะเล่า ก็มีประมาณเช่นนี้แล
=========

Tags: Sometime's, Yummy

Posted in Yummy | 3 Comments »