รู้จักกลุ่มอาการนี้กันไหม
ว่ากันว่า
บางส่วนเกี่ยวข้องกับอาการนอนไม่หลับด้วย
มาดูลักษณะของ night eating syndrome กัน
* ไม่กินอาหารเช้า หรือกินอาหารเช้าน้อย
กินมื้อแรกของวัน หลังตื่นนอนไปเกิน 2-3 ชั่วโมง
อันนี้ไม่เกี่ยวกับว่าหิวหรือเปล่า หรือว่ามื้อสุดท้ายของเมื่อวานกินไปเยอะแค่ไหน
* กินอาหารอื่นๆ หลังมื้อเย็น
* ทำแบบนี้ในระยะเวลาอย่างน้อย 2 เดือน
* รู้สึก เครียด กังวล ผิดหวัง ท้อแท้
* นอนไม่หลับ หรือหลับสนิทนาน
* อาหารที่กิน มักเป็นคาร์โบไฮเดรต แป้งและน้ำตาล
* การกินในช่วงกลางคืนแต่ละครั้ง ไม่ได้เป็นระยะเวลาสั้นๆ แต่ใช้เวลานาน
จากการศึกษาพบว่าจริงๆ แล้ว มีผู้ที่เป็น night eating syndrome เพียง 1-2% เท่านั้น
โดยมีข้อนึงที่แบ่งแยกชัดออกมา
นั่นคือ enjoy eating
หากยัง enjoy ก็ถือว่ายังไม่เข้าข่าย
เพราะกลุ่มอาการนี้ จะรู้สึกผิดเวลากิน แต่ก็ยังกินต่อไป
ตั้งแต่ปีใหม่มานี้
สิบกว่าวันแล้ว
แมวดื้อเริ่มเข้าข่ายกลุ่มอาการที่ว่านี้แล้วหล่ะ
แบบว่าตอนเช้าไม่กิน กว่าจะได้กินมื้อแรกก็บ่าย
เริ่มกินจริงจัง ตั้งแต่หกโมงเย็นเป็นต้นไป
บางวัน “กินจนหลับ” เลยก็มี
ฮ่า..ฮ่า
บางวันก็ enjoy eating นะ แต่บางวัน มันก็รู้สึกว่า “ต้องกิน” ไม่งั้นจะหิว
😛
เมื่อคืนเลยได้เรื่อง
ท้องเสียตลอด
สงสัยกินน้ำพริกไปตอนตี 1
เอิ้ก..เอิ้ก
วันนี้ยังไม่เข็ดนะ
ยังต้องวิ่งเข้าห้องน้ำเป็นระยะ
แต่ก็ไม่วาย
ไปกินนี่
ดูรูปดิ
ฮ่า..ฮ่า
กลับมาท้องจะแตกตาย
ถ่ายด้วยไอโฟน ช่วงนี้ชอบแต่งรูปแบบนี้จัง 😉
ตอนแรกนึกว่า Sizzler สรุปไปที่ไหนเนี่ย
เห็นไส้กรอกแล้วอยากกิน…ไอ้มูสๆในถ้วยด้วยอ่า…
อ่า…หิวววว
แต่งรูปแบบนี้ก็สวยดี เหมือนใส่ฟิลเตอรืเลย
มันลง ทำให้น๊อยส์ในรูป แบบ เปลี่ยนเป็นเบลอเพื่อเกลี่ยไม่ให้ มันชัดน่ะ (ไอ้น๊อยส์นะ) มันเลยทำให้รูปฟุ้งเบลอกั๊บ
ไปกลับบ้านไปเก็บของก่อนล่ะ บ๋าย บาย พรุ่งนี้ได้เจอกันแล้วนะ จุ๊บๆๆ
หาเว็บพี่แมวดื้อ ไม่เจออยู่นาน
บังเอิญไปเห็นลิงค์ที่ไดพี่ฝ้าย เลยตามมาค่ะ
คิดถึงจัง ^___^
เอ่อ เป็นเหมือนกัน
โรคกินตอนเย็นๆ เนี่ย