Rest nest
แมวดื้อชอบคำนี้
หลายคนต่างก็นิยามคำว่า “บ้าน” แตกต่างกันออกไป
อย่างที่เคยบ่นเอาไว้ก่อนหน้านี้
แมวดื้อไม่ได้อยู่ที่ “บ้าน” นับตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัย
ซึ่งผ่านเวลา 20 ปีเห็นจะได้
พอตอนนี้ “เริ่ม” กลับมาอยู่บ้าน มันก็มีความรู้สึกหลายอย่าง
การอยู่คนเดียว เรามีอิสระในกิจกรรมหลายอย่าง
ถ้าเราผลัดไปทำในวันถัดไป ก็ไม่เป็นอะไร
แต่พออยู่ร่วมกันหลายคน มันก็เลยจะต้องมีกิจกรรมร่วม และพื้นที่ส่วนรวม
เวลาจะทำอะไรควรจะนึกไปถึงคนอื่นด้วย
แมวดื้อเห็นหลายบ้านที่เป็น “บ้านใหญ่”
มีผู้คนอาศัยกันอยู่ด้วยกันคึกคัก
แต่ดูเหมือนไม่ค่อยมีความสุข
มีความไม่พอใจเกิดขึ้นในบ้าน แล้วก็ไม่ยอมพูดคุยกัน
บางคนอาจจะคิดว่าทนๆ ยอมทำไป จะได้จบๆ
แต่จริงๆ มันเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามกลางบ้าน
สิ่งนึงที่ควรจะเกิดขึ้น คือการพูดคุยกัน แก้ไขปัญหาด้วยกัน
ไม่ใช่โยนภาระให้ใครบางคนในบ้าน
แมวดื้อนิยมบ้านที่อยู่แล้วสบายใจ
อาจไม่ต้องมีอะไรมากมาย แต่เราสามารถพักผ่อน นั่งจิบกาแฟ ปล่อยความคิดโลกสวยได้โดยไม่ต้องอคติ
เช้าวันนี้เป็นอีกวันที่แมวดื้อใช้เวลาช่วงเช้าอยู่ที่บ้าน
ทานมื้อเช้า จิบกาแฟ เล่นกับแมว
ปล่อยให้สมองจัดระเบียบความคิดสำหรับการทำงานในวันนี้
นั่งดูลิสต์ที่ช่วยกันเขียน ว่ามีข้าวของเครื่องใช้อะไรในบ้านบ้าง
และขาดตกพกพร่องอะไรไปบ้าง
สองตัวแสบ #HaruTheNaughtyCat #MarukoTheNaughtyCat ก็จะโดดมาป้วนเปี้ยน
ยืนในช่อง “มีแล้ว”
แปลว่า บ้านนี้มี “เจ้านาย” เรียบร้อยแล้ว
ทาสทั้งหลาย จงรีบเข้ามาอยู่ในบ้านโดยเร็ว