หลายคนที่ติดตาม naughtycat มาตั้งแต่ยุคแรกๆ
น่าจะจับจุดของแมวดื้อได้อย่างนึง
ที่ชอบเอาข้อมูลของร้านอาหารต่างๆ มาแปะเอาไว้
หากมีโอกาส (และเวลา) ก็จะไปลิ้มลองชิมรส แล้วนำกลับมาเขียน (รีวิว) อีกรอบ
แต่ระยะหลังๆ ไม่ค่อยได้เอาร้านมาแปะสักเท่าไหร่
ด้วยเหตุผลคือ “Fool Comment”
เว็บไซต์เกี่ยวกับอาหารชื่อดังหลายไซต์ ประสบอาการคล้ายๆ กัน
หากเป็นเว็บหรูหน่อย ก็ไม่ค่อยอะไรมาก
คือร้านอาหารที่นำมาลง นั้นเรียกว่าต้องคนมีกะตังสักหน่อย ถึงจะไปกินได้
มื้อธรรมดา ปกติ ก็ราวๆ หมื่นเศษๆ
เว็บพวกนี้ คนธรรมดา ไม่ค่อยเข้าไปหรอก
เพราะรู้ว่า ถึงจะรู้จัก ก็คงไม่ไปกินอยู่ดี
ลดลงมาอีกระดับ
เว็บไซต์มีแบบนี้มีเยอะหน่อย
อาหารก็มีตั้งแต่ชาวบ้านกิน ไปจนถึงระดับกลาง
บางร้านแพงหน่อย แต่ก็พอจะจ่ายได้ (แบบปีนึงสักครั้ง ประมาณนั้น)
คนที่เข้าไปเว็บไซต์เหล่านี้ ส่วนใหญ่มักเป็นวัยทำงาน
คือสามารถหาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว รู้จักใช้เงิน (ในระดับหนึ่ง)
และเว็บไซต์อีกระดับ
ที่ใครก็เข้าถึง เรียกว่า เข้าไปหลับนอนอยู่ในเว็บไซต์กันเลย
เวลามีบทความใหม่เข้ามา เพียงไม่ถึงชั่วโมง ก็จะมีคนมาคอมเม้นท์
ปัญหาก็คือ
“ไม่จะรู้คอมเม้นท์อะไร”
ก็เลยเขียน (พิมพ์) ไปว่า
“ที่ 1”
เออ.. ที่ 1 ไรฟร่ะ
หรือ
“คนแรก”
เออ.. ดีใจด้วย ที่ได้เปิดซิง
แค่นั้นยังไม่พอ
พวกที่ “เหมาเอาว่า” คนอื่นจะเข้าใจ ยังเข้ามาแจม
เช่น
“ร้านนี้ห่วย” “ถ่อย” “ไม่อร่อย”
หากลองตีความกันจริงๆ
มันแปลว่าอะไรอ่ะ
..หากได้ “เคยลอง” เข้าไปใช้บริการมาจริงๆ..
ทำไมไม่อธิบาย หรือบรรยาย อะไรที่มันเห็นภาพหน่อยหล่ะ
เช่น ขนมปังแข็งเกินไป เกรียมเกินไป, จานนี้หวานเกินไป, จานนี้เนื้อไม่สุก
อะไรทำนองนี้
คือเรื่องการรับรสของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
บางคนบอกหวาน บางคนบอกเค็ม
หรือบางคนบอกหวานมาก แต่บางคนบอกเฉยๆ
อะไรทำนองนี้
อย่างน้อยมันก็ยังบอกอะไรได้มากกว่า “ไม่อร่อย”
ทั้งนี้ ยังไม่มีอะไรมารับประกันได้ว่า ร้านคู่แข่งจะชักชวนเพื่อนๆ มาคอมเม้นท์โจมตีก็เป็นได้
ซึ่งเป็นอะไรที่ง่ายมาก สำหรับโลกอินเทอร์เนท
อีกประเด็น
ที่รู้สึก “ไม่ชอบ” อย่างรุนแรง
ก็คือการตัดสินคนอื่นว่า “โง่”
มีหลายต่อหลายเว็บ ซึ่งมีขาประจำ (เฝ้าบอร์ด)
คอยออกมาถากถางว่า
“ไปกินทำไมร้านนี้.. กินข้าวแกงที่บ้านดีกว่า”
หรืออะไรทำนองนี้
หรือ
“ใครอยากโง่.. ก็เชิญเลยนะครับ ร้านนี้”
อยากรู้ว่า
การไปกินอาหารสักอย่างนึง มันจะทำให้รอยหยักในสมองตื้นลงได้เลยเหรอ
ถ้าได้ขนาดนั้น น่าจะมีคนทำวิจัยนะนี่
ซึ่งประเด็นพวกนี้
พาลทำให้แมวดื้ออารมณ์เสียอยู่บ่อยๆ
คือบางครั้ง เราอ่านบทความ เราก็อาจต้องการรายละเอียดเพิ่มเติม
เช่น เปิดวันไหนบ้าง หรือมีที่จอดรถไหม เดินทางยังไง
หากไม่มีข้อมูลเหล่านี้ในบทความ
ก็หวังว่า อย่างน้อย ในคอมเม้นท์เล็กๆ อาจจะมีคนกล่าวถึงเอาไว้
แต่
มันดันมาเจอ
“เกรียน..คอมเม้นท์”
เซ็งเป็ด
ที่หนึ่ง!!! เย้……..
((แหะๆ ขอเล่นหน่อยนะครับพี่))