NaughtyCat

– ต่อจากตอนที่แล้ว –

พอนมัสการสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่วัดจีนประชาสโมสรเรียบร้อย
พวกเราก็เดินข้ามถนนกลับมายังตลาดบ้านใหม่อีกครั้ง
ซึ่งก็ได้สัมผัสกับวิถีชีวิตของคนที่นี่
รวมถึงอาหารอร่อยๆ มากมาย
เรียกได้ว่าแวะกิน แวะคุยกับชาวบ้านไปเรื่อย
เนื่องจากรูปเยอะ (มาก)
แมวดื้อแสดงรูปไปด้วย บรรยายไปด้วยเลยแล้วกันนะ

เริ่มจากถนนสายวัฒนธรรม
ตลาดนี้ อยู่คู่กับคนแปดริ้วมาตั้งแต่สมัยรัชการที่ 5
ต่อมาการสัญจรทางน้ำได้ถูกลดบทบาทลง
ทำให้ศูนย์กลางการค้าขายได้เปลี่ยนแปลงไป
มีตลาดใหม่ๆ เกิดขึ้นมาแทน
จนกระทั่งปี 2547 ได้มีการพัฒนาตลาดบ้านใหม่
ให้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว พลิกฟื้นวิถีตลาดริมน้ำ
ให้ฟื้นคืนอีกครั้ง

หากมาจากสถานีรถไฟ ก็จะเจอทางเข้าตลาดด้านทิศตะวันตก
มีป้ายโฆษณาโบราณให้พบเห็นกันด้วย

หากเป็นช่วงใกล้เที่ยง ยาวไปจนถึงบ่าย
ก็จะมีผู้มาจับจ่ายซื้อของในตลาดกันเป็นจำนวนมาก

แต่หากแวะไปวัดจีนประชาสโมสรก่อน
พอเดินข้ามถนนมา
ก็จะเห็นซอยเล็กๆ เข้าสู่ตลาดบ้านใหม่แบบนี้
โดยทางเข้านี้อยู่ทางทิศตะวันออกของตลาด

แผนที่
ทางเข้า ที่จอดรถ และการเดินทาง

แม่ค้าคนนี้ใจดี แนะนำสถานที่เที่ยว น่าสนใจอีกหลายที่

ที่ร้านขายข้าวหลาม, ไอศกรีมกะทิ และน้ำมะพร้าว

ข้าวหลามเนื้อนิ่มแต่แน่น
แม่ค้าใจดีแกะให้ชิมกันเลย

ไอศกรีมกะทิ ที่ใส่ในลูกมะพร้าวให้เลย
ส่วนน้ำมะพร้าวก็มีจำหน่ายเช่นเดียวกัน
แมวดื้อกับท่านแม่ เห็นพ้องต้องกันว่า
น้ำมะพร้าวเจ้านี้ ใสและหอมหวานมาก
หากใครแวะไปร้านจุกดี ร้านนี้จะอยู่ฝั่งตรงข้าม เยื้องกันเล็กน้อย

ไข่หมึกย่างไม้ละ 10 บาท
ย่างกันหอมๆ ตรงนี้เลย

ผัก ผลไม้ สามารถหาซื้อได้ในตลาดนี้เช่นเดียวกัน

ผลิตภัณฑ์จากพืช ผักและสมุนไพร
มีให้เลือกซื้อกันด้วย
แมวดื้อยังยืนอ่านสรรพคุณอยู่ตั้งนาน

ขนมสีหวานๆ มีมาให้ลิ้มลองกันตลอดเส้นทางในตลาด

หอยทอดโบราณ
ร้านนี้ท่าทางอร่อย
ลูกค้ายืนรอกันแน่นตลอด
เอิ้ก.. แมวดื้อขอถ่ายรูปนิดเดียว
ถึงขั้นอารมณ์ขึ้น ยกมือ ชี้นิ้วกันเลย

ขณะที่แมวดื้อเดินหลบแดดมาข้างร้านนี้
กลิ่นก๋วยเตี๋ยวเรือต้มยำมะนาวก็ลอยเข้ามา
เครื่องน่ากินทีเดียว

อ๊ะ.. คิดถึงส้มตำไก่ย่าง ไก่ย่างก็มา
พ่อครัว แม่ครัว ปรุงกันมือเป็นระวิง

ด้านนึงเป็นปลาเผา กับหอยแมลงภู่นึ่งสุกแล้ว
อีกด้านเป็นปลาสดๆ เป็นๆ ให้เลือกซื้อกันตามสะดวก

สารพัดขนมไทยจ้า
แม่ค้าใจดีให้ชิม (อีกหล่ะ)
ไม่หวานจนเกินไป กินได้เพลินเลยทีเดียว

หน้าร้านข้าวห่อใบบัวครูไพลิน
อีกร้านนึงที่แมวดื้อจดเอาไว้ในรายการ recommend จากหลายเว็บไซต์
หวานใจคุยกับแม่ค้าอยู่
ได้ความว่าลูกค้าเยอะมาก
ต้องสั่งล่วงหน้า 20-30 นาที แล้วค่อยแวะมารับทีหลัง

หน้าตาดูน่ากินจริงๆ

ดูวัตถุดิบกันก่อน
ไม่ธรรมดาเลย

เมื่อกี้มีหอยทอดโบราณแล้ว
จะไม่มีผัดไทโบราณก็ไม่ได้แล้วสิ
จะว่าไปแล้ว ร้านอยู่ในทำเลที่ไม่ค่อยมีร้านขายของกินเท่าไหร่
ก็เลยกลายเป็นว่าไม่สะดุดตาคนที่เดินผ่านไปผ่านมา
แต่จากที่แมวดื้อเดินเข้าดู
มีเห็ดหอมด้วย
เห็ดหอมกับผัดไท จะเกี่ยวข้องกันยังไง
ต้องลองไปลิ้มลองกันเอาเองนะ

ขอพักแดดแป้บนึง
หวานใจ ท่านแม่ น้องลูกพรุน
หายตัวกันไปหมดแล้ว ซื้อของบ้าง ถ่ายรูปบ้าง
happy กันจริงๆ

ไข่นกกระทาร้อนๆ ที่ชวนกิน
เหยาะซีอิ้วนิด พริกไทยหน่อย
สุดยอดดดดด

ทอดมัน และไข่ระเบิด
โดยมีทั้งไข่ระเบิดที่เป็นไข่ไก่ ไข่เค็ม และไข่เยี่ยวม้า
เป็นอีกเมนูที่แมวดื้อจดมาอยู่ในรายการ recommend
แต่ไม่สามารถหาที่ว่างในท้องได้แล้ว
เอาไว้โอกาสหน้านะ
ไม่ซื้อ.. แม่ค้าอย่าเพิ่งโกรธ คว้ามีดเลย

ให้ดูกันจะจะ
ไข่ระเบิด
ด้านนอกจะเป็นพริกแกง (คล้ายทอดมัน)
คลุกกับข้าว ท่าทางน่าจะอร่อย

วุ้นหลากสี
ดูท่านแม่จะสนใจมาก สงสัยจะซื้อจะฝากเพื่อนๆ ที่โรงเรียน

บ้านเรือนแต่ละบล๊อค มีช่องว่างห่างกันนิดนึง
ใช้เป็นที่วางท่อระบายน้ำ และ เป็นทางเดินเชื่อมต่อถึงกัน
ช่วงกลางวัน แสงสวยมาก
เหมาะกับการถ่ายพอร์ทเทรตตรงนี้เลย

อีกด้านหนึ่งก็จะมีทางเดิน
ออกไปยังท่าน้ำ ริมแม่น้ำบางปะกง
ที่เห็นเป็นโต๊ะ – เก้าอี้
อันนี้เป็นร้านขายสลิ่ม และไอติมโบราณ
นั่งพักเหนื่อย พักแดด ที่ร้านนี้ได้
เป็นช่องลมพอดี บรรยากาศดีมาก

เดินมาที่สะพาน
อันทำให้นึกถึงสะพานที่ตลาดน้ำอัมพวา
ซึ่งมีกลุ่มวัยรุ่นมาถ่ายรูปกันแน่นไปหมด
แม้ว่าสะพานนี้จะแคบแค่พอเดินสวนกันได้
แต่ก็ไม่วาย มีนายแบบ นางแบบ โพสท่ากันตรงนี้เสมอ
ช่วงสาย ที่แมวดื้อเดินผ่านมาแล้วครั้งนึง
มีชาวบ้าน ขายปลา ปลาไหล เต่า นก
ให้ปล่อยปลา ปล่อยนก บนสะพานนี้เลย

ต่อจากรูปที่แล้ว
แมวดื้อลองถ่ายรูปมาให้ดูกันว่า
หากเป็นปลา เป็นเต่า เป็นปลาไหล
จะต้องถูกปล่อยลงสู่แม่น้ำ ผ่านสไลเดอร์แบบนี้จะหวาดเสียวแค่ไหน

เดินมาจนเหงื่อออกท่วมตัว
เห็นป้ายแบบนี้
มีเหรอจะพลาด
หุหุ

ถึงเวลาจัดการของกิน ขนมต่างๆ ที่อยู่ในมือ
หวาน หอม เม็ดเล็กนิดเดียว ทำให้รู้สึกว่ากินไม่เยอะ
เพลินมาก

นั่งพักริมน้ำกันแบบนี้
มีปลาตัวใหญ่ ว่ายอยู่ในแม่น้ำ เยอะทีเดียว

ร้านที่มานั่งพักกัน
ขายน้ำผลไม้ ชาเย็น นมเย็น กาแฟ น้ำอัดลม
ราคาไม่แพงเลย

ของกินในมืออย่างต่อไป ที่จะโดนสำเร็จโทษ (ความอร่อย)

แอบถ่ายเข้าไปที่ห้องภายในร้าน
ยังคงสวยแบบเก่าๆ แม้จะทาสีขาวเข้าไปก็ตาม

หวานใจวิ่งกลับไปเอาข้าวห่อใบบัวมาแล้ว
จัดการกันได้เลย

แอบส่องบ้านอื่นดูบ้าง
จะเห็นได้ว่า บ้าน (หรือร้าน) เกือบทุกหลัง มีคนนั่งกันอยู่ตลอด
นับเป็นความใจดีของคนที่นี่
ที่ให้นักท่องเที่ยว หรือลูกค้า เข้าไปพักผ่อนในร้านหรือบ้าน
ในเมื่อเจ้าของบ้าน ต้อนรับเป็นอย่างดี
พวกเรา ในฐานะที่เป็นผู้มาเยี่ยม
ก็ควรจะไม่เสียงดังรบกวน และทำความสะอาดให้เรียบร้อย
อย่าให้ต้องเป็นภาระเจ้าของบ้าน
ช่วยๆ กันนะ

เก้าอี้ที่นี่
แม้ว่ายางรองขาเก้าอี้จะสึกไปหมดแล้ว
แต่ไม่ต้องห่วงว่าจะลื่นไถลไปไหน
มีตัวกันลื่นรุ่นประยุกต์

ใครว่าตลาดนี้ไม่มีกุ้งกิน อย่าไปเชื่อ
เผามาร้อนๆ กับน้ำจิ้มรสแซ่บ
ชวนน้ำลายไหลนะนี่

ร้านนี้เป็นร้านแรก
ที่อยู่ในรายการ recommend จากเว็บ ที่แมวดื้อจดเอาไว้
สำหรับห่อหมก ที่คุ้นเคยกันดี
แมวดื้อรู้จัก “แจงลอน” ครั้งแรก เมื่อครั้งไปตลาดหนองมน
เมื่อทราบว่ามีห่อหมกแบบห่อใบจาก
ก็ไม่พลาดที่จะอยากจะลิ้มลอง
เพราะกลิ่นของใบจาก นั้นจะเข้าไปยังเนื้อห่อหมกด้านใน
กินแล้วรู้สึกถึงความสดใหม่
ตอนแรกซื้อเป็นมัด แม่ค้าเห็นแมวดื้อถือแกว่งๆ เลยเรียกไปจัดให้เรียบร้อย
น่ารักจริงๆ เลย
รสชาดเข้มข้น ออกไปทางเผ็ด
ขนาดหวานใจ กินเผ็ด (มาก) อยู่แล้ว ถึงกับออกปากเลยว่าเผ็ดจริงๆ
แต่แมวดื้อชอบนะ

บ้านป้าหนูที่โด่งดัง
พวกเราแทบจะไม่ได้แวะบ้านป้าหนูเลย
เนื่องจากอิ่มกันมากแล้ว
และไม่ได้ใช้บริการเรือทัวร์ลำน้ำด้วย

หากใครมาไหว้พระที่วัดโสธรฯ
ก็สามารถนั่งเรือมาขึ้นฝั่งที่ตลาดบ้านใหม่
ตรงบ้านป้าหนูนี่แหละ
บ้านป้าหนู จึงเป็นบ้านใหญ่
มีทั้งร้านอาหารตามสั่งมื้อใหญ่ (จำพวกอาหารทะเล)
ชา กาแฟ ปาท่องโก๋ ในมื้อเช้า
บ้านป้าหนูมีอาณาบริเวณกว้างขวาง
พาลให้นึกไปถึงร้านเจ๊กิม ที่ผานกเค้า (ภูกระดึง)
ที่เป็นทั้งร้านอาหาร และจัดการเกี่ยวกับการขนส่งเดินทาง

บรรยากาศริมน้ำ นั่งกันสบายๆ
ไม่ร้อน ทั้งกลางวัน และช่วงเย็น
(มีพัดลม)

ร้านนี้อยู่ตรงข้ามร้านป้าหนู
ไม่ค่อยแน่ใจว่าเป็นครัวของร้านป้าหนู
หรือว่าเป็นอีกร้านหนึ่ง
ด้วยความที่ทางเดินตรงนี้ค่อนข้างแคบ
เลยไม่สามารถหาข้อมูลอะไรเพิ่มเติมได้
แต่ดูจากข้าวของ และวัตถุดิบในตู้
รวมถึงแม่ครัว ที่ปรุงอาหารจนไฟลุกอยู่ด้านใน
เป็นอีกร้านนึงที่แมวดื้ออยากจะลิ้มลองเลยทีเดียว
ส้มตำร้านนี้ท่าทางจะอร่อย

เดินกลับมาที่แยก หน้าร้านห่อหมกใบจาก
เจอร้านไอติมโบราณร้านนี้
ไข่กี้ – กี้ไก่
ที่พาลจะอ่านไปเป็น
ไก่ขี้ – ขี้ไก่
อยู่ทุกที
เอิ้ก..เอิ้ก
แท่งละ 10 บาท
แต่ละแท่งไม่ได้มีรสเดียวนะ ดูดีๆ

ร้านสามแม่ครัว
ชื่อร้านพาลนึกไปถึงปลากระป๋องยี่ห้อนี้
ที่โด่งดังในอดีต
ร้านนี้ขายอาหารตามสั่ง
เห็นอาม่าอายุขนาดนี้ แต่ยังทำอาหารด้วยความคล่องแคล่ว
จาน ชาม หลากชนิด จัดเรียงอยู่ในตู้อย่างดี

เส้นทางนี้ ไม่ได้เป็นเส้นทางที่เป็นร้านขายอาหาร
แต่เป็นเส้นทางที่ชาวบ้านที่นี่ใช้เดินกัน
คือเดินเข้าไปเป็นบ้านที่เค้าอยู่กันจริงๆ
มีโปสเตอร์ภาพยนตร์ โฆษณาต่างๆ เก่าๆ เต็มไปหมด
แมวดื้อคิดว่าถ้าเดินไปดูกันแบบเงียบๆ ไม่เสียงดังกัน ก็น่าจะโอเคนะ
บรรยากาศตลาดเก่า สวยมาก ยิ่งตอนแดดออก
แสงผ่านจากช่องตรงหลังคา ลงมาที่ทางเดินพอดี

หากใครเดินเข้าตลาดบ้านใหม่ ทางด้านตะวันตก
ก็จะพบกับร้านกาแฟร้านนี้อยู่ตรงหน้า
จำหน่าย ชา กาแฟ โบราณ
ช่วงเช้าจะมีปาท่องโก๋ และสภากาแฟ
ที่เรามักจะคุ้นเคยกับชาวจีน มานั่งจิบชา พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

ข้างๆ กับร้านกาแฟ แป๊ะเอ๊ย
ก็จะมีก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ตั้งอยู่
ลูกค้าแน่นร้านอยู่ตลอด
ทั้งพ่อครัวที่คอยปรุง คนจดรายการอาหาร และคนเสิร์ฟ
ต่างก็วุ่นกันตลอด
ร้านสะอาดสะอ้านดี
ใครยังเหลือท้องอยู่ แวะลิ้มลองกันได้

ไม่ใช่แค่พวกเราเท่านั้นที่อิ่ม (มาก)
หมาน้อย ยังกินอิ่ม นอนหลับ (สนิท)

ร้านนี้ตอนแรกขาย ขนมตาล กับขนมกล้วย
แค่ไม่กี่ชั่วโมง เหลือแต่ขนมตาลแล้ว
ขายดีจริงๆ

กล้วยแขก เกี๊ยวทอด
ไส้กรอก ลูกชิ้น ถุงทอง
และของกินนานาชนิด

ร้านขายของเล่นร้านนี้
มีแมวใส่ถ่านอยู่ด้วยนะ
นอนสบาย ไม่ลุกไปไหนเลย
แมวใส่ถ่านไง ต้องกดรีโมต
หุหุ

ไม่ได้มีแค่ตัวเดียวนะ
อ้วนๆ กันทั้งนั้น
นอนกันสบายเลย

ขอปิดท้ายกันด้วยรูปนี้แล้วกัน
รูปเยอะมากกกกก

นึกถึงสมัยเด็กๆ
มีรถแบบนี้มาขายในซอยบ้านด้วย
อร่อยนะชอบ
วิ่งเอาชามที่บ้านไปใส่
ยืนปรุงที่รถ
ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้ยังมีอีกไหม
(ไม่เคยเห็นเลยนะ)
อ้าว… เริ่มแก่..คุยความหลังแล้ว
ฟิ้ว..วว

Tags: 100 ปี, ฉะเชิงเทรา, ตลาดบ้านใหม่, ตลาดโบราณ

Posted in Diary, Yummy | 4 Comments »